Ziya Ramoğlu

Ziya Ramoğlu, köydeki çalışma odasından dünyaya bakıyor

Fotoğraf Sanatçısı Hasan Saltık yazarımız Atilla Asut, karikatürcü Ziya Ramoğlu'nun "Oflular Derneği"ndeki sergisinde

 

Ziya Ramoğlu'nun bir siyah beyaz resim çalışması

 

Ramoğlu’nun klasikleşmiş bir karikatürü: İtfaiyeciler

Ramoğlu’nun klasikleşmiş bir karikatürü: İtfaiyeciler

Ramoğlu'ndan bir karikatür. 'Atam izindeyiz!'

Ramoğlu'ndan bir karikatür. 'Atam izindeyiz!'

Ziya Ramoğlu'rıun KTÜ yerleşkesine dikilecek "Düşünen Adam" karikatürü…

Ziya Ramoğlu'rıun KTÜ yerleşkesine dikilecek "Düşünen Adam" karikatürü…

Ziya Ramoğlu’nun “Çernobil/86” karikatürü

Ziya Ramoğlu’nun “Çernobil/86” karikatürü

Ziya Ramoğlu'nun imzası ve kartviziti.

Ziya Ramoğlu'nun imzası ve kartviziti.

Bilimi aydınlığa çıkarmada uğraş verenlerin sanatsal yapıtlar oluşturmaları, onurlu bir beceridir. Sanatı yaratanların üniversite ile bütünleştirilmesi gereğine inanmaktayız. Bu anlayışla, bir sanat eserinin üniversitemize kazandırılmasına gönül verdim. Ömrünü karikatür sanatına vakfetmiş Ziya Ramoğlu'nun özgeçmişini ve birkaç eserini ekte sunuyorum. Uğraştığı sanat dalında kendini kanıtlamış, yüksek meslek anlayışı ve ahlâki standartlarda çalışma yapmıştır. Çok sayıda uluslararası ödülü vardır. Eserleri içinde yer alan ekteki "Düşünen Adam", mizahi düşünce ve filozofik açıdan üniversiter bir anlayış sergilemektedir. Bunun, üniversitemiz kampüsünde öğrencilerin ve öğretim üyelerinin, üzerinde çok tartışacağı bir eser olduğuna içtenlikle inanıyorum. Bu gerekçeyle, adı geçen eserin kampüsümüze bir heykel olarak kazandırılmasını makamınıza teklif ediyorum. Bu yapıt hem sanata, hem sanatçıya, hem üniversitemize yüksek değerde prestij kazandıracak ve belki de KTÜ'nün simgesi olacaktır.

Konuyu takdirlerinize sunuyorum.
Saygılarımla.

Prof. Dr. Sait Kapıcıoğlu KTÜ Tıp Fak. İç Hastalıkları Anabilim Dalı

Ramoğlu için yazdılar

Devrim Ocağı ve Ramoğlu

"...27Mayıs Devrimi sonrası, Trabzon Devrimciler Derneği'ni kurmuştuk. Başkanımız rahmetli Ümran Baran, sekreterimiz gazeteci yazar Attila Aşut... Ben, derneğin saymanıyım... Bir gece düzenledik. Vali var, Belediye Başkanı var konuklarımız arasında... Ve çiçeği burnunda bir sanatçı: Ziya Ramoğlu… Attila Aşut, o gece Ziya Ramoğlu'na bir görev vermiş: Üst düzey yöneticilerin karakalem portrelerini çizmek...

ecede caz var, saz var. Konuşmalar var. Espriler var. Ziya Ramoğlu bir köşeye çekilmiş, sanatını icra ediyor. Bu gürültü patırtı içinde, Ziya Ramoğlu'nun çalışmasına dikkat eden yok.

Gecenin ilerleyen saatlerinde Attila Aşut, Vali ve Belediye Başkanının portrelerini aldı ve kendilerine götürdü, 'Gecemizin anısıdır' dedi. Sorular gelmeye başladı, 'Kim yaptı bunları?'

Attila Aşut, önce açıklamak istemedi, 'Efendim, bu bir sürprizdir, çizen de gizli kalacaktır" dediyse de, 'Kimdir?'diye diretilince, Aşut, bir köşede olayı izleyen genç sanatçı Ziya Ramoğlu'nu gösterdi. Vali ve Belediye Başkanı'ndan başlayan bir alkış, bir kutlama... Ve gecenin adamı: Ziya Ramoğlu...

İşte Ziya Ramoğlu'nu ben o gece tanıdım. Yaklaşık otuz yıldır dostluğumuz, arkadaşlığımız devam ediyor. Şimdi gözlerinde meydana gelen rahatsızlık nedeniyle çalışmalarını azaltmış. Ziya Ramoğlu'na uzun ömürler diliyoruz."

(Hamsi dergisi, Şubat 1992, Sayı: 14)

"Çizgiler esprileriyle sevişiyor!"

"Kanunların suç sayıldığı eylemleri gerçekleştiren insanların kapatıldığı cezaevine bugünlerde sanatçılar konulmakta Trabzon'da. Bu cezaevine konulan ilk sanatçımız da sayın Ziya Ramoğlu'dur. Darısı diğer sanatçılarımızın başına... Evet, kültüre her zaman büyük önem vererek ilimiz halkına güzel hizmetler sunan Trabzon Belediyesi, bu sefer, yıllar öncesinin Orta hisar Cezaevi'ni restore ederek sanatçılarımızın ve sanatsever halkımızın hizmetine açmıştır.

Bu haberi dünya duymalı.
Bu, bataklığı gül bahçesine çevirmektir.
Bu, çöp kutularından vazolar yapabilmektir.

Gelelim karikatür sanatçımız Sayın Ziya Ramoğlu'na...
Onun için, 'Mum dibine ışık verdi nihayet' demek, doğru olacaktır kanısındayım. Sergisinde, esprileriyle çizgilerini sevişirken gördüm. Şaşırdım, güldüm, heyecanlandım, düşündüm...

Teşekkürler Sayın Ramoğlu..."

(Harun Yavru oğlu, Karadeniz, 5 Kasım 1988)

Almanya'daki sergisi büyük ilgi gördü

"Uluslararası karikatüristlerimizden Ziya Ramoğlu, Alman meslektaşı ünlü çizer Bubec ile müşterek karikatür sergisini Münster'deki Esnaf ve Sanatkârlar salonunda açtı. Çevre ve barış ağırlıklı karikatürlerin yer aldığı serginin açılışını, TC. Münster Başkonsolosu Güneş Al-tan yaptı. Alman yerel basınında büyük ilgi gören karikatürler, Ocak ayından sonra Almanya 'nın çeşitli şehirlerinde sergilenecek..."

(Yöremizin Sesi gazetesi/Almanya, Ocak 1996)

"Of'tan dünyaya açılan pencere"

Trabzon'un Of kasabası, dünyaca ünlü iki adam yetiştirmiştir bugüne kadar. Bilenler bilir, Oflu İsmail'dir biri...

'Yeraltı Dünyası \ onu çok iyi tanır, namı hâlâ yürür. Adını duyan ürker, gölgesinden korkulur. Roma, New York, Paris 'yeraltlısı' nda tanıyanı çoktur! Babadır, baba! Kimi zaman Avrupa gazetelerinde 'aranıyor' diye manşetlere bile çıkar!

Bir diğeri de Oflu Ziya'dır... Ama o, karikatür sanatçısıdır. Türkiyeli hemşerileri, meslektaşları pek tanımasa da, 'karikatür dünyası', Oflu Ziya Ramoğlu'nu çok iyi bellemiştir. Ofta, küçük bir pencerenin ardında kırk yıldır dünyaya uzanır Ramoğlu. Aslında, Ofu tepeden gören evinden yıllar var ki dışarı çıkmamıştır ama çizdiği karikatürler, Montreal'den New York'a, Paris'ten Napoli'ye dolaşıp durmuştur.

Ramoğlu, birkaç yıl öncesine kadar bu uzun dünya koşusunu sürdürüp durmuş ama gözleri ve elleri yorulunca, mecburen koşuyu yürüyüşe çevirmiş. Şimdi çok daha az çiziyor, Of postanesine daha az uğruyor ama, Avrupalı seçiciler onu zorlamaya devam ediyor:

- Pencere dibinde oturmaya devam et üstad!"

(Nebil Özgentürk, Sabah, 30 Haziran 1996)

Of'ta Uluslararası Bir Karikatür Ustası: Ziya Ramoğlu

"Karikatür sanatçısı Ziya Ramoğlu'nu, bir zamanların fotoğraf sanatçısı Murat Saltık'ın fotoğraf stüdyosunun vitrinindeki rötuşlu fotoğrafların altındaki imzadan tanımıştım. Hatta imzamızı atarken ona özendiğimizi iyi anımsıyorum. Yıl 1961 olmalı. Tam 35 yıl geçmiş aradan. Zaman oldu, karikatürleri şair Subutay Hikmetin şiir kitaplarına ses oldu; dergi sayfalarına can veren birer iksir. Hele de zamanın Hayat dergisi, bu yeteneğe geçit vermede erinmedi. Ardından sergi/er geldi, dünyayı dolaşan. Trabzon Gazeteciler Cemiyeti'nin düzenlediği saygı gecesiyle sürdü sevenleriyle birlikteliği.

Sevgili Ömer Güner ve tiyatro sanatçısı Gılman Kâhyaoğlu Peremeciyle, bir yanımıza denizi alarak ve sanata değgin sözlerimizi rüzgâra teslim ederek Of un yolunu tuttuk. Ramoğlu, kutu gibi evinin üst katında, bir yanı Karadeniz'e, bir yanı yamaçları çepeçevre saran yemyeşil çay bahçelerine bakan, üç yanı camlı geniş salonun ortasında dünyayı dinliyor. Evinin duvarlarını, yaptığı seçkin karikatürler, kitaplar, dosyalar, Rus Pazarı'ndan alınan özgün eşyalar süslüyor... Sevdası, hiç durmayan bir motor sanki. Bir lokomotif gibi raylarda akıp gidiyor..."

(Ahmet Özer, Ekspres, 15 Temmuz 1996)

"Karadeniz insanının burnu neden büyüyor?"

"...Bu yazıyı yazarken, kırk yıllık arkadaşım Trabzonlu değerli karikatürcü Ziya Ramoğlu aklıma takıldı! Tam kırk yıldır belki kırk kez beni Trabzon'a davet ediyor, ben de bir türlü işten güçten gidemiyor, bir de cevap bile veremiyordum. En son Ramoğlu'ndan bir mesaj aldım. Karadenizlilerin burunları büyük olur, burunlarından kıl aldırmazlar. Onurlu, kibirlidirler. O kadar çok istediğim halde gidemedim. Bütün davetlerine de olumlu, olumsuz bir cevap veremeyişim karşısında, bana mesajında, 'Vizeyi kaldurdum daa, artik çelebilirsin!"diyordu.

Bugün mü gitsem, yarın mı gitsem ?' derken, 'pat!' diye Ziya Ramoğlu'nu karşımda görmem mi? Bana haklı olarak biraz soğuk baktı. Yine de hasretle sarıldık birbirimize, öpüştük. Bir göz problemi için İstanbul'a gelmişti. Hoş beşten sonra onu şöyle bir süzdüm, gülerek! 'Ramoğlu, görmeyeli burnun ne kadarda büyümüş yahu!'deyiverdim. O, birden şok(e) oldu; kızardı, bozardı. Üzgün ve kırılmış görünümündeydi. 'Yahu Eflatun'cuğum, bende öyle burun büyüklüğü, hele hele sana karşı... olur mu hiç, nasıl böyle düşünebilirsin ? Hayret yani!' dedi.

Bende, 'Yanlış anladın, ben o anlamda söylemedim. Yani bir insanın on sekiz, hadi bilemedin yirmi yaşına kadar, orası burası büyük, sonra durur, tamam mı? Ama seni görmeyeli burnun boyut olarak büyümüş, o dikkatimi çekti de! Deyiverdim.

O, 'Ben de fark edeyrum ama, ona söz geçiremeyrum, piraktum, koyverdum oni, daa!'dedi, gülüştük..."

(Eflatun Nuri, "Öküz" dergisi, Eylül 2000)

Ziya Ramoğlu’nun Hayat Dergisinde tam sayfa yayımlanan ilk karikatürleri “Petrol Zenginleri”