BAR
bar
1. müz. Doğu ve Kuzeydoğu Anadoluda Erzurum başta olmak üzere,
Gümüşhane, Bayburt, Erzincan, Kars, Tunceli, Bingöl, Muş, Ağrı,
Artvin (Lazların yaşadığı sahil kesimi hariç) ve Van illerini
içine alan bir bölgede kendine özgü ezgiler eşliğinde toplu ve
sıra halinde oynanan halk danslarına verilen isim.
Terminoloji:
Bar DS 523 (Artvin, Kars, Erzurum, Erzincan); bar, bar tutmak EA
23, 24; bar GK 432.
Barlar aynı horonlar gibi en az beş kişi ile oynanır.
Elinde mendil, başı çeken oyuncuya Barbaşı/Başçeken, ikinciye
Koltuk/ Koltukayı sonuncu ise Pöççük/Poççuyh olarak adlandırılır
EA 24.
Genellikle açık havada ve davul zurna eşliğinde
oynanmaktaysa da kadınların sa-dece türkü eşliğinde oynadığı
barlarda bulunmaktadır.
Erzurum ve civarında bar geleneksel oyunu geleneksel kıyafetler
ve davul zurna eşliğin-de oynanılır.
Erkek kıyafetleri:
Ayağa ince deriden imal e-dilmiş cistik adlı ayakkabı giyilir.
Gençlerin giydiği cistik türüne yemeni, yaşlıların giydi-ğine
ise markop adı verilir. Zığva (Bk. zipka) körüklü lacivert
kumaştan dikilen 32 adet pile ile bollaştırılan bir şalvar
çeşididir. Zığ-vanın üzerine beyaz dik yakalı gömlek, üze-rine
lacivert kumaştan dikilmiş yelek, bele Acem, Trablus, veya Tosya
adı verilen şal bağlanır. Gümüş köstekli saat, boncuktan örülmüş
pazubent ve ele alınan mendil ise aksesuar olarak kullanılırdı.
Kadın kıyafetleri:
Bindallı adı verilen kadife üzerine simli motiflerin işlendiği
elbise, baş-ta pullu veya boncuklu oyalı leçek (yazma), belde
gümüş kemer, dize kadar uzanan diz-leme adı verilen beyaz yün
çorap ve papuç giyilirdi. Mendil, oltu taşı kolyeler, burma
bilezik ve beşibirliler ise aksesuar olarak kul-lanılırdı.
·
Erzurum ilinde oynanılan bar çeşitleri:
Kadın barları:
Ağca ferikler, Ayşem, Aşşax-tan gelirem, Atın üstünde eğer, Çift
beyaz güvercin, Dansniços, Kavak, Kosalma, Na-rey, Temirağa,
Durna Barı, Tersine, Salla-ma, Deligız, Bir taş attım çegile,
Çeşme, Ka-vurma koydum tasa, Üçayak, Habudiya EA 24.
Erkek barları:
Köroğlu barı (kılıçla oynanır) hançer barı (hançerle oynanır),
Başbar (Bi-rinci Bar, Sarhoş Barı), Tikine (Birinci Aşır-ma),
Hoş Bilezik, Sekme (Sıçratma), Dalda-lar (Daldalan), Çingeneler,
Tamzara, Koçeri, Delloy, Temirağa, Yayvan, Köroğlu, Uzun Dere,
Naney, İkinci Aşırma, Hançer Barı, Tavuk Barı (Felek) EA 23
·
Bayburt, Kelkit, Şiran ve Gümüşha-ne’nin (Kale)
bucağında oynan bar çeşitleri:
Ağır bar, Aşırma, Aşşaxdan gelirem, Başba-ri, Bayburd’un ince
yolunda, Çerkez gızi, Dello, Güldali, Hançer bari, Hoşbilezik,
Hoy-nari, Koroğli, Koççeri, Kürdün gızi, Mekde-bin bacalari,
Mekdebli tamzarasi, Sallama, Sarhoş bari, Sari gız, Sıxsara,
Sillo, Tamza-ra, Tavux bari, Temürağa, Tilora, Yılan bari GK 433
Barlar, Gümüşhane merkez köylerinde ve Torul’da kemençe,
diğer tüm yörelerde ise davul-zurna veya tulum ile oynanır.
Doğu Karadeniz sahilinde Rum, Çepni ve Laz terminolojisinde
“bar” kelimesi halk o-yunları için kullanılmaz. Bununla
birlikte, ke-mençe eşliğinde bar oynanan, bar ve horon
terimlerinin ikisinin de kullanıldığı Gümüşha-ne ve Torul’un bir
kültürel kaynaşma, sınır bölgesi olduğu görülmektedir. Koçari,
Sıksa-ra, Temürağa, sallama adlı barlar, küçük değişikliklerle
Trabzon bölgesinde horon adı altında oynanmaktadır. Yine Köroğlu
ve hançer barları da “piçak oyunu” adı altında özellikle
Trabzon yöresinde aynı çevikliği ve yiğitliği ön plana çıkaran
ruhla oynanmak-tadır.
<
Ermenice par (oae)
“dans” AR 127, ALT 125, dialektlerde bar ALT 125
2. is. Sirke, pekmez gibi yiyeceklerin ü-zerinde oluşan
köpük, küf, mantar DS 522 (Giresun).
Anadolu’da bar DS 522 (Burdur, İstan-bul, Amasya, Çorum,
Tokat, Aydın, Maraş, Kars, Urfa, Ankara, Kayseri, İçel)
3. is. Pas; oksitlenme; sürahi, çaydanlık ve bardakta
meydana gelen tortu, kireç (Samsun, Ordu, Gümüşhane) DS 522.
Anadolu’da bar DS 522 (Tokat, Erzincan, Van, Tunceli,
Bitlis, Urfa, Gaziantep, Hatay, Sivas, Konya, Kırşehir, İçel)
4. is. Tükürük (Giresun, Artvin), “yapış-kan herhangi
bir madde” (Giresun)
<
Ermenice p’aṙ (.ap)
“dış tabaka” ALT 145.
bar tutmak
dey. Yerli halkın deyimiyle bar oyunu oynamak (Artvin)
Karadeniz sahilinde horon tutmak deyimi hiç bir yörede
tespit edilmemiştir.
Bk. horon
Kaynak:
Özhan Öztürk.
Karadeniz Ansiklopedik
Sözlük. Heyamola yayıncılık, İstanbul. 2005. ISBN:
975-6121-00-9.
|