|
RİZE
Doğu
Karadeniz Bölgesi’nde, doğusunda Artvin, batısında Trabzon’un Of
il-çesi, güneyinde Artvin’in Yusufeli ve Erzurum’un İspir
ilçeleri, kuzeyinde Karadeniz ile çevrili il ve il merkezi kent
adı (41° 1' 15N, 40° 31' 19E, yükseklik 276 m)
Topraklarının % 78’i dağlık olan Rize ilinde, akarasuların
taşıdığı alüvyal birikin-tilerin oluşturduğu kıyı kesimi
düzlükleri dı-şında ova yoktur. Kıyıdan 10-15 km güneyde 400-500
m olan yükselti 30-40 km uzaklıkta 2.500 metreyi aşar. Doğu
Kara-deniz sıradağlarının devamı olan Kaçkar Da-ğı bölgenin en
yüksek dağı olup Rize sınır-larında kalan zirvesi 3.737 m,
Artvin’de ise 3.932 metreyi bulmaktadır. Kaçkar Dağı’nın
kuzeydoğusunda Barut (3.521 m), Ziglat (3.511 m), güneybatısında
Verçenik (3.711 m) ve Hipot (3.560 m) diğer önemli
yükseltilerdir.

Rize
şehir merkezi
Rize
ilininin güneyini boydan boya çev-releyen dağlar ve kuzeydeki
ormanlar arasında pek çok yayla bulunmaktadır.
Bu
yaylalardan en çok bilinenleri şunlardır:
·
Çamlıhemşin’de Kale, Varoş, Trovit, Elevit, Palovit, Çiçekli,
Ayder, Başhemşin, Çermşk, Salinov, Dahter, Kavron
·
İkizdere’de Gölyayla, Varda, Ovit, Cimil
·
Çayeli’nde Hazende
·
Pazar’da Ambarlı, Curmanuman, Cahperik, Karap, Kito
İlçeler (11)
Ardeşen
Çamlıhemşin
Çayeli
Derepazarı
Fındıklı
Güneysu
Hemşin
İkizdere
İyidere
Kalkandere
Pazar
Belediyeler (21)
Rize
nüfus:
2000
78.144
1997
73.420
1990
52.031
1985
50.221
1980
43.407
1975
36.044
Ardeşen
Çamlıhemşin
Çayeli
Derepazarı
Fındıklı
Güneysu
Hemşin
İkizdere
İyidere
Kalkandere
Pazar
Büyükköy
(Çayeli)
Çaykent
(Merkez)
Mahalleleri:
Güneşli, Güneştepe, Kokuluka-ya, Müderrisler, Üzümlü, Yeşilılıca
nüfus:
2000 3.082
1997 1.938
1990 2.055
Gündoğdu
(Merkez)
Mahalleleri:
Bozkale, Dağınıksu, Taşlıdere, Hamidiye, Mezre
nüfus:
2000 5.210
1997 4.136
1990 4.699
1985 5.374
1980 4.823
1975 4.468
Güneyce
(İkizdere)
Kendirli
(Merkez)
Mahalleleri:
Düz mahalle, Asmalık mahallesi, Halaslar mahallesi, Orta
mahalle, Sırt mahalle
nüfus:
2000 4.563
1997 3.291
1990 4.576
1985 4.325
1980 3.720
1975 3.359
Madenli
(Çayeli)
Muradiye
(Merkez)
Mahalleleri:
Orta Mahalle, Mesudiye
nüfus:
2000 3.407
1997 2.759
1990 2.392
Tunca
(Ardeşen)
Yolbaşı
(Kalkandere)
Merkez ilçe
köyleri (65)
|
Köy adı |
nüfus |
İl (km) |
|
Akarsu
|
350 |
8 |
|
Akpınar
|
1.243 |
18 |
|
Aktaş
|
186 |
13 |
|
Alipaşa
|
579 |
8 |
|
Ambarlık |
1.884 |
22 |
|
Ayane |
16 |
22 |
|
Azaklıhoca |
754 |
9 |
|
Balıkçılar |
616 |
14 |
|
Beştepe
|
193
|
20 |
|
Bıldırcınköy |
307 |
8 |
|
Boğaz
|
186 |
15 |
|
Camidağı |
452
|
12 |
|
Çaybaşı
|
263 |
20 |
|
Çaycılar
|
400
|
10 |
|
Çiftekavak |
890 |
5 |
|
Çimenli
|
203 |
25 |
|
Derebaşı
|
597 |
15
|
|
Dörtyol
|
581 |
9 |
|
Düzköy
|
517
|
9 |
|
Elmalı
|
715 |
22 |
|
Erenköy
|
169 |
28 |
|
Gölgeli
|
278 |
8 |
|
Güzelköy
|
437 |
16 |
|
Güzelyurt |
185 |
25 |
|
Karasu |
1.231 |
25 |
|
Karayemiş
|
523 |
20 |
|
Kasarcılar |
655
|
19 |
|
Ketenli
|
218 |
20 |
|
Kırklartepesi |
156
|
19 |
|
Kireçhane |
180
|
18 |
|
Kocatepe
|
94 |
18 |
|
Kömürcüler |
2.842 |
21 |
|
Köprülü |
579 |
15 |
|
Kurtuluş
|
376
|
9 |
|
Küçükçayır |
1.032
|
28 |
|
Küçükköy
|
397 |
7 |
|
Melek
|
329 |
18 |
|
Ortapazar |
628 |
10 |
|
Örnek
|
158 |
8 |
|
Pazarköy
|
852 |
10 |
|
Pekmezli
|
758 |
9 |
|
Pınarbaşı |
429 |
13 |
|
Selimiye
|
471 |
17 |
|
Soğukçeşme
|
127 |
10 |
|
Söğütlü |
344 |
15 |
|
Sütlüce |
591 |
13 |
|
Taşköprü |
676 |
21 |
|
Taşlık |
637 |
15 |
|
Taşpınar |
329 |
18 |
|
Topkaya
|
549 |
9 |
|
Tuğlalı |
188 |
8 |
|
Uzunköy |
296
|
8 |
|
Üçkaya |
395 |
10 |
|
Veliköy |
1.136 |
13 |
|
Yemişlik
|
379 |
24 |
|
Yenidoğan
|
60 |
18 |
|
Yenigüzel
|
305
|
15 |
|
Yenikale |
245 |
11 |
|
Yenikasarcılar |
184 |
19 |
|
Yeniselimiye
|
117 |
18 |
|
Yeşildere
|
821
|
23 |
|
Yigitler |
505 |
18 |
|
Yolüstü |
280 |
10 |
|
Yolveren
|
154
|
12 |
|
Zincirliköprü |
552 |
11 |
Coğrafya:
Büyük bölümü (%78) dağlarla kaplı olan ve kıyıdan 10-15 km
içeride yük-sekliğin 400 metreyi aştığı, il topraklarının % 78’i
tarıma elverişlidir.
Türkiye’nin en çok yağış alan ili olan Ri-ze’de yağışlar düzenli
olarak aylara yayılmış olup (ortalama 2.357 mm), bu durum yıllık
ortalama 14,2 ° C sıcaklıkla birleşince, il da-hilinde gür bitki
örtüsünün sürekliliğini ve uzun yıllar sürdürülen narenciye
üretimini mümkün kılmaktadır.
|
İklim |
|
Karadeniz
kıyılarında doğuya doğru gidildikçe, yaz kuraklığı
hafifler. Rize'de her mevsim yağışlı iklim hakim
sürer. Kafkas Dağları’nın kuzey kısmını kapama-sıyla
Sibirya soğuklarından kurtulan Ri-ze'de subtropik
iklimin hüküm sürdüğü görülür. Rize'de senelik ısı
ortalaması 14.5 derecedir. Günlük ısı en soğuk
ay-larda, bilhassa Aralık-Mart aylarında bile 6.5
derecenin altına düşmez. Toprak de-rinliklerine
işleyecek derecede fazla don olayına rastlanmaz.
Sıcaklık üzerinde de-nizin etkisi büyüktür. Yaz
ayları çok sıcak geçmez. En sıcak ay Ağustos
ayındaki ısı ortalaması 22.6 derece civarındadır.
Rize Türkiye'nin en çok yağış alan bölgesidir.
Yıllık yağış tutarı 200-250 cm³’ü. bulur. Son
senelerde yağış miktarında bir a-zalma
görülmektedir. Yağışlı günler sa-yısı (30 yıllık
ortalama) 170.5, karla ör-tülü günler sayısı 16.7,
sisli günler sayısı 9.6 dır. Hava nemi en düşük %10
dur. Bu oran kış aylarında %97 ye çıkabilir. Kışın
bölgeye hakim rüzgarlar şunlardır: Yıldız, Poyraz ve
Karayel (Rize il Yıllığı 1973, 10)
|
Önemli dağlar:
Kaçkar (3.251 m), Barut (3.251 m), Ziglat (3.511 m), Verçenik
(3.711 m), Hipot (3.560 m)
Önemli Yayla
isimleri:
İkizdere (Varda, Göl-yayla, Cimil, Ovit), Çayeli (Hazende),
Pazar (Ambarlı, Cahperik, Kito, Karap), Çamlı-hemşin (Kale,
Varoş, Elevit, Trovit, Palovit, Çiçekli, Ayder, Başhemşin,
Çermişk, Salin, Dahter, Kavron).
Önemli
akarsular
(doğudan batıya): Fındıklı deresi, Büyükdere, Fırtına deresi,
Karadere, İyidere

Rize il
merkezi (GAB 258)
A.
İç
kale
B.
Dış
kale
C.
Yol
D.
Camii
E.
Karadeniz

Osmanlı
döneminde Rize sahili
Tarihçe:
1486 yılında Osmanlı Tahrir Def-terleri’nde Rize kazasına 28
köy ile adı yazıl-mamış 1 köy ve 9 hisseli köy kayıtlıdır HB
212.
Bıjışkyan notlarında (1817), Rizenin Of’un 22 mil uzağında ufak
bir şehir oldu-ğunu, liman ve eski bir kalenin bulunduğu-nu,
güzel limon ve portakal bahçelerinden ve iyi cins kenevir
yetiştirildiğinden bahset-miştir PMN 117.
Osmanlı’nın son döneminde liva merkezi olan Rize, 20 Nisan 1924
tarihli Teşkilat-ı Esasiye kanunuyla Hopa ve Pazar kaza-larıyla
birlikte vilayet haline getirilmiş, 1 Haziran 1933 tarihinde
Artvin vilayeti ile birleştirilerek, Çoruh adıyla yeni kurulan
bir vilayetin ilçesi olmuş, 2 Ocak 1936’da bu sefer Çoruh ili
lağvedilerek Pazar ve merkez ilçeden oluşan yeni Rize ili teşkil
edilmiştir.
Cumhuriyetin kuruluş döneminde bir yandan otorite boşluğundan
faydalanan, halkı soyup haraca kesen eşkiyalar, bir yan-dan da
saltanat/şeriat taraftarlarının ayak-lanmasına sahne olan
Rize’ye ayaklanmanın kent merkezine doğru genişlemesi üzerine
bir savaş gemisi gönderilmiş, ancak Kıble Dağı ve çevresindeki
tepeler top ateşine tu-tulunca isyan bastırılıp, ele başları
daha sonradan İstiklal mahkemelerinde yargılan-mıştır BYP 14.
15 Mart
1925’’te ilk kütüphane açılmış, 6 Ağustos 1931’da kent
merkezinde açılan bir matbaada ilk defa bir vilayetin yayını
olarak Rize adlı gazete basılmaya başlanmış (94. sayıdan sonra
adı Çoruh olarak değiş-tirilmiş), 17-18 Eylül 1924 tarihinde M.
Ke-mal Atatürk tarafından ziyaret edilmiş (Hamidiye
zırhlısıyla), 24 Haziran 1932 yılın-da Rize Halkevi açılmış,
1933 yılında Ri-ze’nin ilk sineması olan Cumhuriyet Sine-ması
açılmıştır, 1947’de Rize’nin ilk çay fabrikası olan “Rize Çay
Fabrikası” merkez ilçeye bağlı Fener mahallesinde
kurulmuş-tur (Çapa, 2001: 43-45), YU 6362
Kronolojik
tarihçe:
MÖ 7. yüzyıl:
Bölgede Yunan kolonizasyo-nunun başlaması
MÖ 180-65:
Pontos Krallığı’nın son döne-minde Rize’nin en azından bir
bölümünün bu krallığa tabi olduğu sanılmaktadır.
MÖ 65: Part
işgali ve Rize civarının Roma ve Part devletleri arasında yerel
derebeylerinin yönettiği tampon bölge olması
MS 10-395:
Pontos Krallığı’nı yıkan, Roma İmparatorluğu’nun Anadolu’da
egemen ol-ması.
MS 395: Roma
İmparatorluğu’nun Doğu ve Batı olarak parçalanması ve bölgede
Doğu Roma (Bizans) egemenliğinin sürmesi.
MS 6 yüzyıl:
Roma İmparatoru Iustiniaus’un o dönemde Rhizaeum olarak
kaydedilen ve Pers sınırında bulunan şehri restore etmesi
(Procopius, Peri Ktismeton III. VII. 4)
MS 545:
Sasani işgali
MS 646:
İslamı yaymak amacıyla Araplar’ın Anadolu içlerine akınlar
düzenlemeleri ve bu sırada Rize’ye de ulaşmaları
MS 737:
Rize’nin yeniden bir Arap istilasına uğraması
MS 1075-79:
Malazgirt zaferinin ardından Rize’nin de içinde bulunduğu
Karadeniz şe-hirlerinin Türkmen akınlarına maruz kal-ması.
MS 1143:
Bizans imparatoru 1. Manuel Komnenos’un yerel soylu ailelerden
birine mensup olan Theodore Gavras’ı bölgeye vali olarak
ataması.
MS 1204:
Trabzon Rum imparatorluğu’nun Rize’yi de kapsayacak şekilde
kurulması
MS 1461:
Trabzon İmparatorluğu’nun Os-manlılar tarafından yıkılması ve
Rize’nin ba-tısının kısmen Osmanlı kontrolüne geçmesi.
MS 1509:
Trabzon Valisi olan şehzade Se-lim’in (Yavuz Sultan) Rize’nin
geri kalan böl-gelerinde egemenlik sağlaması.
MS 1571:
Atina (bugünkü Pazar) bölgesinin Abaza korsanlarca basılıp
yağmalanması
MS 1622:
Mapavri (bugünkü Çayeli) bölge-sinin basılıp yağmalanması
MS 1817:
Yerel ayan Tuzcuoğlu Memiş Ağa-nın Osmanlı’ya karşı ayaklanması
ve bölge-de beyliğini ilan etmesi
MS 1818-21:
Tuzcuoğlu Memiş Ağa’nın da-madı Kalcıoğlu Osman Bey ve oğlu
Ahmed Ağa’nın isyanları
MS 1832-34:
Tuzcuoğulları’ndan Tahir, Ab-dülkadir ve Abdülaziz’in, isyanları
MS 1834:
Tuzcuoğlu ailesinin Rumeli’ye sür-gün edilmesi
MS 1878:
Rize’nin Trabzon Vilayeti’ne bağlı Laizstan Sancağı’na merkez
olması
9 Mart 1916:
I. Dünya savaşı sırasında Rize Merkez ilçenin Rus ordusu
tarafından işgal edilmesi
2 Mart 1918:
Rus Ordusu’nun Rize’yi boşalt-ması
|
Şemsettin Sami
(Kamus ül-Alam) |
|
Trabzon
Vilayeti’nin Lazistan Sanca-ğı’nın merkezidir.
Mapavri, Karadere (Kalkandere) ve Kura-i Seba
(İkizdere) adlı 3 nahiye ve 226 köyden oluşan
kazanın nüfusu 74.778 kişi olup, bunların 647’si
Rum, geri kalanı Müslüman Laz’lardır. Pirinç, keten,
kenevir, portakal, limon ve fın-dık kazada
yetiştirilen tarım ürünlerinin başlıcalarıdır YU
6364
|
Nüfus:
(2000)
348.776
(1997)
333.569
(1990)
348.776
(1985)
374.206
(1980)
361.258
(1975)
336.278,
(1970)
315.700
(1965)
281.099
(1960)
248.930
(1955) 211.
967
(1950) 181.
512
(1945)
171.929
(1940)
172.764
(1935)
171.657
1871
tarihli Trabzon sancağı’na bağlı Rize kazası’nın nüfusu 19.615
(İslam 19.364, Rum 251)
Trabzon
İmparatorluğu’nun tasfiyesinin ardından Trabzon Sancağı’na bağlı
olan Rize kazasında Müslüman oranı sürekli artmıştır (1486 1.66,
1515 % 8.30, 1520 % 6.78, 1554% 15.13, 1583 %32.35) HB 216.
·
Cuinet’e göre Lazistan Sancağı’nın nüfusu (1890):
Müslüman 138.860
Rum
Ortodoks 16.000
Ermeni
Gregoryen 5.000
Ermeni
Katolik 100
Latin
Katolik 40
Yahudi 40
Toplam 160.000
1901
tarihli Trabzon Vilayet Salnamesine göre Rize ve Atina kazaları:
Rize
Atina
Müslüman
kadın 41.417 19.795
Müslüman
erkek 46.411 17.743
Rum Ortodoks
kadın 472 -
Rum Ortodoks
erkek 446 -
Ermeni
Gregoryen erkek - 10
Ermeni
Gregoryen kadın - 10
Toplam
kadın 41.889 19.805
Toplam
erkek 46.857 17.753
1878
Trabzon Vilayet salnamesinde, Rize Kazası’nın taşınmazları:
1.170
hane, 1 hükümet konağı, 7 camii, 4 mescit, 11 medrese, 1
rüştiye, 19 Müs-lüman okulu, 1 tekke, 4 şadırvan, 2 çeşme, 10
kayıkhane, 19 Müslüman mezarlığı, 2 Rum kilisesi, 1 Rum okulu, 3
köprü, 1 telg-rafhane, 1 gümrük binası, 2 kömür satış ye-ri, 2
han, 2 hamam, 63 değirmen, 16 fırın, 353 dükkan,53 mağaza, 1
boyahane, 3 mezbaha, 39 kahve.
·
1869
Trabzon Vilayet Salnamesi’nde Rize Kazası’nın başlıca gelir
kalemleri (ku-ruş)
Aşar 52.643
Ağnam
rüsumu 36.800
Diğer 36.866
Askeri
İane 5.375
Çeşitli
Gelirler 200.728
1891
Trabzon Vilayet Salnamesine göre Rize Kazasında bulunan evcil
hayvan miktarı:
İnek 25.000
Öküz 1.021
Koyun 10.419
Keçi 7.394
Beygir 226
Katır 228
Eşek 5
1872
Trabzon Vilayet Salnamesi’ne gö-re, Rize Kazasında 40.000, 1901
sal-namesi ise 60.00 top gömleklik keten bezi do-kunduğu
kayıtlıdır. Bu bezlerin İstanbul ve Erzurum’a gönderilmesinin
yanısıra, Bağdat ve Mısır’a da ihraç edilmekteydi.
Cuinet,
1890 yılı başlarında, Rize iskelesinde 1.250.00 frank değerinde,
2.000 ton dış satım, 1.750.000 frank değerinde 5.000 ton dış
alım yapıldığını belirtmiştir.
1891
yılı Trabzon Vilayet Salnamesine göre, Rize iskelesinden
gerçekleştirilen dış-satım ürün ve miktarları:
kıyye (okka) kuruş
Fasülye 704.700 495.880
Fındık 132.000 464.640
Keten
bezi 291.200 5.125. 120
Kavurma 96.600 276.320
Sade
Yağ 21.000 101.640
Balıkyağı 100.000 110.000
Elma 775.600 341.220
Balmumu 28.800 316.800
1891
yılı Trabzon Vilayet Salname-sine göre, Rize iskelesinden
gerçekleştirilen dış alım ürün ve miktarları:
Kıyye-i
cedid kuruş
Kahve 48.000 211.200
Şeker
197.100 260.150
Un 909.000 719.950
Manifatura
1.136.000 14.995.200
Meşrubat 33.600 73.920
Sabun
186.000 327.360
Çivi 117.000 1.274.680
Madeni eşya
314.900 831.600
Kibrit
10.800 19.030
Çuval
73.500 161.700
Çeşitli
eşya 150.000 330.000
·
1888
Devlet Salnamesi’ne göre Rize’de 130 ve Atina’da 40 öğrencinin
eğitim gördüğü birer rüştiye bulunmasına karşın, 1898 ve 1903’de
Rize (79, 85 öğrenci), Mapavri (43, 45), Viçe (30, 41), Atina
(63, 65) kazalarında birer rüştiye kayıtlıdır.
Rize ağzı:
Anadolu’dan farklı olarak /ı/ > /i/, /ö/ > /ό/, /ü/ > /u/ ünlü
değişmeleri gösterip, Trabzon ağzı’nın genel özelliklerini
taşıma-sına rağmen, Erzurum ağzı ve Lazca’dan da etkilenmiş
bulunan Rize Türkçesini, Günay kendi içinde bir kaç gruba
ayırmıştır.
1. Rize
merkez, Kalkandere, İkizdere il-çesine bağlı Güneyce, İyidere,
Derepazarı, Gündoğdu, Güneysu
Bu dialektte
/r/ sesi olduğu gibi korunarak telaffuz edilmektedir
2.
Çayeli ilçesi ve çevresi
3.
Çamlıhemşin, Pazar Hemşin
Bu dialektte
/e/ sesinin kalınlaşması söz ko-nusudur:
Dereler
> däräler
Eğlence
> aylence
4.
Kaptanpaşa (Senoz)
Bu
dialektte /m, n, v, b/ seslerinin ya-nında yer alan /a/ sesinin
yuvarlaklaşması veya o sesine dönüşmesi söz konusudur.
5.
Pazar, Fındıklı, Ardeşen ilçelerini içine alan ve ana dili Lazca
olan Lazi’lerin yaşa-dığı bölgede konuşulan Türkçe dialekti.
Yunanistan’da köy adı olarak:
·
Mora
Yarımadası’nın kuzeybatısında Nomos Piraios adasında Riza (Lat
(DMS) 38° 16' 60N Long (DMS) 20° 28' 0E Altitude (meters) 478 m)
·
Mora
Yarımadası’nda Riza (Lat (DMS) 37° 1' 60N Long (DMS) 22° 28' 0E
Altitude (meters) 150 m)
·
Mora
Yarımadası’nın kuzeybatısında Nomos Piraios’da bir ada üzerinde
Riza Lat (DMS) 38° 16' 60N Long (DMS) 20° 28' 0E Altitude
(meters) 478 m)
·

·
Mora
Yarımadası’nda Rizais, Rízes, Rízais, Rizes, Rízai (Lat (DMS)
37° 27' 0N Long (DMS) 22° 28' 0E Altitude (meters) 821 m)

·
Yunan
anakarasında Selaniğin ku-zeydoğusunda, Nomos Kilkis’te Rízia,
Rýzia, Orízartsi, Orizartsi, Rizia köyü (Lat (DMS) 40° 55' 34N
Long (DMS) 22° 33' 51E Altitude (meters) 10 m)
·
Ege
Denizi’nde bulunan bir adada Rizes köyü (Lat (DMS) 36° 13' 60N
Long (DMS) 22° 56' 60E Altitude (meters) 308 m)
·
Yunan
anakarasında Nomos Pira-ios’da Riza köyü (Lat (DMS) 38° 21' 0N
Long (DMS) 21° 41' 60E Altitude (meters) 0 m)

·
Girit
Adası’nın kuzeydoğusunda Riza köyü (Lat (DMS) 35° 8' 60N Long
(DMS) 26° 1' 0E Altitude (meters) 452 m)

·
Girit
Adası’nda Ríza, Sinoikismós Ríza, Riza köyü (Lat (DMS) 35° 13'
0N Long (DMS) 24° 4' 60E Altitude (meters) 650 m)
Etimoloji:
Rize/Riza adının kökenine dair iki teori bulunmaktadır:
1. Yakın
zamana kadar bölgede pirinç ekildiğinden Yunanca rizi (ρύζι) “pirinç,
çeltik”
< Antik
Yunanca oriza (ὅρυζα)
orizitis (όρυζίτης)
2. Dağ
eteğinde kurulmuş olduğundan Yunanca yamaç anlamına gelen riza
(ριζα
“τα ριζα του βουνου”)
Antik
metinlerde köy adı Rizi değil, Riza olarak geçmekte ve
Trapezuntia bölgesi içinde gösterilmektedir:
“Buradan
Trapezuntia bölgesi Susurmena (Sürmene) köyüne ve Rhizaeum’a
(Rize) kadar uzanır” (Prokopius, Peri Ton Polemon, VIII. II;
AKKB 291)
Trabzon’un bir parçası olan Rize’yi de muhtemelen aynı
dönemlerde kuran Yunanlı kolonistler, tıpkı Trapezus’ta olduğu
gibi Riza’da da Yunanistan’dan getirdikleri köy adını buraya
taşımışlardır.
Anadolu’da veya Doğu Karadeniz’de ikinci bir Rize adlı mevki adı
bulunmamasına rağmen Yunanistan’da özellikle Mora yarımadası,
Girit adası ve civarında çok sayıda Riza toponimi mevcuttur. Bu
durumda ikinci seçenek olan riza “dağ eteği” gerçek
kökendir. Gerçekte Riza adının rastlandığı küçük Yunan
adalarında pirinç tarımı yapılmadığı da ortadadır.
Kaynak: Özhan Öztürk.
Karadeniz Ansiklopedik
Sözlük.İstanbul. 2005. ISBN: 975-6121-00-9.
*Yazarın izniyle Kısaltılarak
aktarılmıştır. Tüm yasal hakları saklıdır ve kaynak gösterilmeden alıntı
yapılamaz.
|