Of ilçesi kültür

İlçemizde her mevsim yağış alan yazları serin ve yağışlı, kışları ılık ve yağışlı Karadeniz iklimi hüküm sürmektedir.

Temel alt yapı hizmetlerinin tamamlanması çay tarımının yaygınlaşmasıyla gelir düzeyinin yükselmesi İlçemizde kırsal ve kentsel yaşamda modern bir yaşama geçilmesine neden olmuştur. Bunda ulaşım imkanlarının yeterliliği, nüfusun büyük kentlere sürekli olarak gidiş-geliş şeklindeki akımı, kitle iletişim araçlarının yaygınlaşması da belirleyici olmuştur.

İlçede yaşayan kent ve kırsal nüfus arasında büyük ölçüde sosyal ve ekonomik dengesizlik görülmemekte, toprak ağaları tarikat şeyhliği ve aşiret reisliği gibi toplumsal kurumlar bulunmamaktadır. Ancak bazı eski aileler arasında kabile birliği ve tutumu gözlenmektedir. Aileler arasında ekonomik bağımsızlık vardır. Toplumsal yapının bu görünümü ile belli bir gelir düzeyine ulaşılması toplumu hızla ana-baba ve evlenmemiş çocuklardan oluşan çekirdek aile yapısına doğru götürmemektedir.

Of köylerinde gelenek ve adetler

Evlenen çocuk genelde aileden ayrılarak ayrı ev açar. Eşlerin evlenme yaşı erkeklerde 22-24, kadınlarda ise 18-20 dir. Eşler evlilikten önce bir söz kesme veya nişanlılık dönemi geçirirler. Düğünler İlçe merkezinde salon düğünleri veya evlerde dini merasim şeklinde; köylerde ise bir veya iki gün süren yöresel geleneklere göre yapılır.

Halkın eğlenme şekli nişan ve düğünlerde yapılan mahalli törenler ile yaylaya çıkışlarda yapılan şenlikler olarak kendini göstermektedir. Bu düğün ve şenliklerde kemençe eşliğinde “Horon” oynanır. İlçemizde başlıca sıksaray, candemirağa, atlama, hoşbilezik, bıçak ve kız horonu ile düz horon görülmektedir.

Halkın giyim kuşamı giderek modern görünüme dönüşmektedir. Geleneksel eski giyim kuşam bazen düğün ve yayla şenlikleri ile milli günlerde ve yüksek köylerde yayan halk arasında zaman zaman yaşatılmaktadır. “Zıpka” veya laz donu “Sapuk” denen çizme erkek giyiminin, “Peştemal”, “Yazma” ve “Kefiye” kadın giyiminin geleneksel görüntüleridir.

İlçemizde görülen boş inançlar genelde doğa olaylarına ilişkindir. Ay yeniye geçmeden tohum ekilmez, tarla biçilmez, yaylaya çıkılmaz, yayladan inilmez, kuluçka basılmaz. Güneş ve yağmur duaları, nazarlık takma, al basması, ay kesimi gibi inanç ve törelere az da olsa rastlanmaktadır. Yörenin coğrafi konumu, iklim ve bitki örtüsü yapı tekniğinin biçimlenişini etkilemiştir. Geleneksel mimarı kendini kırsal iç kesimde az da olsa göstermekte, kıyı ve İlçe merkezi giderek artan oranda görülen yıkımlarda yerini yeni ve çok katlı betonlama yapılara bırakmıştır. Bu yeni yapılaşma giderek kırsal kesimde de artmaktadır