GİRESUN TUR REHBERİ

Giresun, Karadeniz kıyısında Ordu ile Trabzon arasında, içeride Gümüşhane, Erzincan ve Sivas ile sınırlandırılmış bir kıyı kenti. Yeşil mi yeşil. Olabildiğince bakir. M.Ö.VIII.Yüzyılda kurulmuş, yaklaşık, 2800 yıllık bir kent. Denize uzunca bir kıyısı var. Bir sürü ressamın fırçayla boyadığı izlenimi veren doğasıyla, sonbaharda mutlaka gidilmesi gereken bir kent. Ama ilkbaharda bitki örtüsü öyle bir coşuyor ki, meraklısı için gerçek bir hazine oluyor bu mevsimde Giresun. Yazın, denizi, kışın da bol kar alan dağlarıyla çekiciliğini koruyor. Dört mevsimde, dört ayrı güzelliğe bürünüyor.

TARİHİ

M.Ö. VIII. Yüzyılda kurulmuş. Antik dünyadaki ismi Kerasous. Şehri Sinope’li koloniciler kurmuşlar. Bir ara I.Pharnakes’in fethetmesinden dolayı onun adıyla da anılmış (Pharnakeia). M.S. 64 yılında Roma, daha sonra Bizans hakimiyetine girmiş, 1301 yılından 1461 tarihine kadar Komnenos’ların egemenliğinde kalmış, 1461 yılında Fatih Sultan Mehmet tarafından alınmış. İlk Giresun (Kerasous) şehri limanın batısındaki akropol tepesindeymiş. Antik çağlardan başlayarak barındırdığı medeniyetlerden ve yakın trihimizden gelen bir çok eser, Giresun’un bakirliği içinde birer mücevhere dönüşmüşler.

GİRESUN’U KEŞFET

Giresun Adası: Doğu Karadenizde, yaşam olan tek ada. Kıyıdan 1 millik mesafede. Kırk dönüm büyüklüğünde. Üzerinde, sur ve manastır kalıntıları var. Mitolojideki ünlü Altın Post Seferinde Herkül ve arkadaşları bu adayada uğramışlar. Giresun’lular adanın kutsallığına inanıyorlar. Ve, her sene 20 Mayısta neşeli bir şekilde ada etrafında kayıkla dolaşıp dilek tutuyorlar.
Giresun Kalesi: İçinde Kurtuluş Savaşının çok konuşulan ismi Topal Osman Ağanın anıt mezarı da bulunan kaleye, araçla da yürüyerek de kolayca çıkılıyor. Güzel bir seyir terası olarak da değerlendirilebilir.
Gogora Kilisesi: Bu gün müze olarak kullanılan kilise 18.yy.yapısıdır. Zengin, antik eserlere, taş kabartmalara, para ve eşya objelerine sahiptir. Katolik Kilisesi: 18.Yüzyılda Gotik tarzda yapılan kilise günümüzde Çocuk Kütüphanesi olarak kullanılmaktadır. Özgün dokusu çok iyi korunmuştur.
Meryem Ana Kilisesi : Hristiyanlığın ilk yayıldığı tarihe ait kilise bir kaya tapınağıdır. Panaia ve Surp Sarkis adlarıyla da bilinir. Üç katlıdır. Şifahane olarak da kullanılmıştır.
Seyyid Vakkas Türbesi: Fatih Sultan Mehmet zamanında büyük yararlılıklar gösteren ve şehit olan Uç beyi Seyyid Vakkas Mehmet adına, I9.yy.da kesme taştan yapılmış bir türbe. Zeytinlik Mahallesi: Kalenin güneydoğusundadır. Koruma altına alınan mahallede özgün dokuda bir çok Giresun evi ve sokağı görülmeye değer güzelliktedirler. 

Giresun İlçeleri:

Sahilde sırasıyla, batıdan doğuya doğru, Piraziz, Bulancak, Keşap, Espiye, Tirebolu, Görele ve Eynesil var. Diğer ilçeler de, Şebinkarahisar, Alucra, Çamoluk, Doğankent, Dereli, Güce, Yağlıdere ve Çanakçı. Antik çağlardan günümüze bir çok tarihi eseri barındırarak gelmişler. Bütün bu ilçelerde, bir çok camii, kilise, konak, müze, kale ve köprü, göl ve yayla görenleri hayrete düşürecek güzellikteler.

Küreselleşmenin dünyaya nefes aldırmadığı, ülkemizde de artık birinci problem haline geldiği bu günlerde Giresun açıkçası gidenler için bir şans olacak.

Giresun Yaylaları:

Hani bir türkü var ya; Giresun’un evleri / Şima ile gaynama/ Gız benumle oynadun/ başkasuyla oynama,
diyen türkü, oynak nağmeleriyle nasıl sarıp sarmalıyorsa dinleyenleri, Giresun’da öyle sarıp sarmalıyor yaylalarıyla gidenleri. O kadar çok yaylası var ki ve o kadar uzun zamandan bu yana kullanılmışlar ki, ve o kadar bakir kalabilmeyi başarmışlar ki, insan ne diyeceğini bilemiyor. Yaylalarda zengin bir bitki ve hayvan çeşitliliği, gür su kaynakları var. Maden suyu kaynakları açısından da zengin bir kent Giresun. Değişik Yayla şenlikleri yapılıyor.

El emeği Göz Nuru

Bakırcılık hala özenle yapılan en eski işlerden bir tanesi Giresun’da. Hem dövme bakırcılık yapılıyor hem de el işlemeciliği bakırcılık. Bakır tepsiler, siniler, semaver, duvar tabağı, şekerlik, biblo, vazo gibi eşyalar üretiliyor. Giresunlu beyler bakır dövüp işlerken, hanımlar da göz nuru döküp oya işliyor ve kilim dokuyorlar. Yani Giresun’a hazırlıklı gidiniz, güzel şeyler bulabilirsiniz.

Yeme – İçme

Yazının başında belirttik, fındık ve kiraz var Giresun’da. Hatta, M.Ö. 71 yılında Pharnakeia’yı fetheden Lucullus, İtalya’ya dönerken buradan kiraz da götürüyor. Yani, İtalya’nın kirazı Giresun’dan gitme. Ama hala lezzetli ve bol miktarda kiraz var bu eski, güzel şehirde. Kentteki büyük fındık tesislerinde üretilen fındık ezmeleri Türkiye çapında kullanılıyor, dolayısıyla hepimiz alıyoruz yaşadığımız yerlerde.
Mutfak kültürü; Kıyı kentlerde, doğal otlar, sebzeler ve balık ağırlıklı gelişmiş. İçeride kalan Şebinkarahisar, Alucra, Çamoluk ve diğer ilçelerde genelde hamur işleri ve et yemekleri var. Ama bir doğa kenti Giresun, dolayısıyla hemen her yerde şuruplar, reçeller, kurutulmuş sebzeler hatta etler, içecek olarak da kullanılan taflan yaprağı, kuşburnu, ıhlamur, kekik, yayla papatyaları var.

Yapmadan dönme:
Gör: Şebinkarahisar’da ki Atatürk evini, Meryemana Kaya ve Licese Kiliselerini, Behrampaşa ile Fatih Camilerini, Kaleyi, Taşhanları,Tirebolu’da ki kaleleri ve çeşmeleri,Eynesil ve Espiye Kalelerini, Çakrak’ta ki kemerli köprü ve kiliseyi.
Git: Paşakonağı, Sis Dağları, Karagöl Dağları ve Çakrak Yaylalarına, Aygır Gölüne.
Ye: Pekmezli, susamsız simidi, fındıktan yapılmış tatlı ve pastaları, tabiî ki hamsi, mezgit,istavrit, palamut,kefal, tirsi, barbun ve daha bir çok çeşidin çıktığı balığını.
Al: Şebinkarahisar’da yapılan cevizli, fındıklı, çedeneli ve sade dut pestilinden, bakır işlerinden ve sevgiyle dokunmuş oyalarından.

Bazı Merkezlerlerle uzaklığı:
İstanbul – Giresun 957 Km. İzmir – Giresun 1223 Km. Ankara - Giresun 628 Km. Ankara ve

İstanbul’dan Trabzon Havaalanına uçulmaktadır.
Büyük merkezlerden sık aralıklarla otobüs seferleri vardır, Karadeniz sahilindeki bir çok şehirle de deniz yolu bağlantısı mevcuttur.

Yazı :Bilsen GÜRER