PVC – ZEHİRLİ PLASTİK
PVC (Polivinil Clorid), dünyada en çok kullanılan ikinci plastik türüdür. Aynı zamanda çevre için de en problemli üründür. PVC, dünyanın en önemli dioxin kaynaklarından biridir. Dioxin, PVC plastiğinin sobalar, çöp yakılması sırasında, bina ve araç yangınları sırasında yanması ile oluşur. Ayrıca PVC’nin işlenmesi sırasında da dioxin ve diğer zararlı maddeler oluşur. Günümüzde PVC, dünyada çok yaygın kullanımı olan bir üründür.
Üretimi 1960’larda başlamıştır. Dünyadaki klorinin %30’undan fazlası bu maddenin üretilmesi sırasında kullanılmaktadır. Cam, metal, kağıt, seramik, ağaç gibi daha az zararlı ürünlerin yerini almıştır. Kullanım alanları çok yaygındır. İnşaat malzemeleri, kablolar, cam çerçeveleri, kapılar, duvarlar, paneller, pompalar, duvar kağıtları, yer döşemeleri, banyo perdeleri, kredi kartları, kasetler, oyuncaklar, ofis malzemeleri, kalemler, araba endüstrisi, ilaç ambalajları, suni deri ve bahçe mobilyaları gibi alanlarda kullanılmaktadır.
Tüm plastikler içinde, çevreye en çok zarar verendir. Üretimi sırasında kullanılan kimyasal ürünler, toksik atıklara sebep olmaktadır. Kaygı verici bir gerçek de, dünya çapında kullanımının yaygın oluşu ve üreticilerin, bu kadar geniş alana yayılmış bu üründen vazgeçmelerinin çok zor olduğudur.
PVC üretimi, vinyl chloride monomer, toksik atıklar, ethylene dichloride gibi tehlikeli materyallerden oluşmaktadır. Bu maddelerden çıkan atıklar, önceleri okyanuslarda yakılarak imha edilmekteydi. Günümüzde ise açık arazide özel makineler yardımıyla imha edilmektedir.
Bunların dışında, üretime birçok katkı maddesi de dahil olmaktadır. Yumuşatıcılar, renk vericiler gibi maddeler ekstra bir toksik atık endüstrisi oluşturmaktadır.
1989’da PVC üretiminde dioksinlerin kullanıldığı ortaya çıkmıştır. Dioksinler, ciddi miktarlarda kimyasal atıklara sebep olmaktadır. Başta yangınlar olmak üzere pek çok sebeple havaya karıştıklarından; et, balık, yumurta gibi hayvansal gıdalarda görülmüştür. Kanserojen olan ve hormon dengesini bozan bu ürünü, tüm insan ve hayvanlar, belirli miktarlarda vücutlarında barındırmaktadırlar. Yangın sırasında havaya yayılan dioksin, endüstride kullanımı sırasında olandan 66 katı daha fazladır.
Geçtiğimiz yıllarda Hollanda’da vinyl chloride monomer (VCM) imalatı Rotterdam Limanı’nı büyük ölçüde kirletmiştir.
Venedik’te de Porto Marghera’da büyük miktarlarda çözelti analiz edilmiştir.
Almanya’da atık sularda inanılmaz boyutlarda dioksine rastlanmıştır.
PVC’nin geri dönüşümü, ne yazık ki teknik ve finansal bakımdan mümkün değildir. İkinci kez aynı kalitede bir ürün elde etmek mümkün değildir.